Ga terug naar het overzicht
Anglo-Dutch, Circa 1685-1700.
Materiaal: Onderstel: grenenhout met vergulding van later datum
Herkomst: Anglo-Dutch / Lady Hesketh, Easton Neston, North Hamptonshire
Datering: Circa 1685-1700
Afmeting: Hoogte: 171 x 117 x 57 cm
Als reactie op de vele lakkabinetten afkomstig uit China , Japan en Coromandel die in de late zeventiende eeuw in Europa door de Engelse- en Hollandse Oost-Indische Compagniën naar Europa werden geïmporteerd. De deuren van dit kabinet zijn aan de binnen- en aan de buitenzijde versierd met blauw-witte vazen als imitatie van Aziatisch porselein of Delfts aardewerk gevuld met volle bloemtakken met bloemen zoals anjers, tulpen, en leliën. De losse bloemen op het ladenfront, die botanisch tamelijk nauwkeurig geschilderd zijn, gaan terug op een oud gebruik om bloemen en kruiden op de vloer te strooien. Dit idee kwam reeds in de zestiende eeuw in zwang en werd tot ver in de achttiende eeuw voortgezet.
Deze kabinetten werden gebruikt om zeldzame mineralen, schelpen of andere exotische voorwerpen te bewaren. Bij gelegenheid werd de inhoud getoond aan belangstellenden die deze voortbrengselen van de natuur bestudeerden. Kabinetten van dit type staan overigens vaak als Hollands te boek, maar er is een goede reden te veronderstellen dat deze kabinetten ook in Engeland zijn vervaardigd. Een opvallende set lakmeubelen, bestaande uit een penanttafeltje, penantspiegel en een paar guéridons, versierd met soortgelijke bloemen op een zwarte ondergrond maakt deel uit van de inventaris van het nabij Edinbugh gelegen Hope Toun-House. Deze belangwekkende set wordt in verband gebracht met de Hugenoot John Guilbaud of Guilleband, een naam die wordt aangetroffen in de boekhouding van Hopetown tussen 1690-1700 en ook bekend staat als een van de leveranciers van Koningin Mary.
Zoals in vrijwel alle gevallen is het rijk gesneden en verguld houten onderstel vervaardigd voor dit kabinet, maar in dit geval is de vergulding van recentere datum. De vorm van dit onderstel is Engels, maar doet sterk denken als Hollandse exemplaren uit diezelfde periode. Boven op dit soort meubelen plaatste men dikwijls een kaststel en soms ook wel zilveren vazen. Dit verklaart de onversierde en wat kale bovenkant van dit soort pronkmeubelen. Ook vervaardigde men wel trapeziumvormige zwart gelakte bovenstukken die los op de onversierde bovenkant werd geplaatst, zodat men een grote hoeveelheid porselein artistiek kon opstellen en het exotische karakter nog veel meer kon worden benadrukt.
